Waarom persé een fotoalbum van een uitvaart?

Bij een fotoreportage van een uitvaart hoort ook de productie van een fotoalbum. Ik vind dat een absolute must. Waarom? Dat ga ik je nu uitleggen. Om te beginnen is een fotoalbum tastbaar. Je hebt echt iets in handen, nl. een fysiek herinneringsalbum dat je altijd mee kunt nemen. De albums die ik maak zijn om die reden dan ook nooit heel erg groot, het formaat is 20 x 25 cm. Handzaam dus, zodat je het gemakkelijk is je tas past. En groot genoeg om foto’s mooi groot weer te kunnen geven.

Erover praten

Een heel belangrijk voordeel van een fotoalbum is dat je het samen kunt bekijken en er met elkaar over kunnen praten. Dat is zo goed voor de rouwverwerking! Het boek kan ook het ijs breken tussen mensen die weer voor het eerst na een uitvaart bij iemand op bezoek komen. Sommige mensen weten dan niet zo goed wat te zeggen tegen iemand die net een dierbare heeft verloren. Het samen bekijken van de foto’s en het praten over deze dag van het afscheid kan dan echt helpen.

Voor degenen die er niet bij waren

Ook is het heel goed om aan mensen die er niet bij waren te kunnen laten zien wat er gebeurd is. Een vriendin van mij verloor heel onverwachts haar echtgenoot. Iedereen was in shock. Ook haar ouders die 150 km verderop wonen. Ook zij hebben een fotoalbum van de uitvaart. Zij kunnen aan hun vrienden, die er helemaal ver vanaf staan, laten zien wat ze hebben meegemaakt en erover praten. Zo’n boek is zo heerlijk laagdrempelig. Je hoeft je computer niet op te starten, of te zoeken op je iPad. Nee, je pakt het er snel bij en slaat het gewoon open.

De techniek verandert, maar papier blijft!

Natuurlijk krijgen de nabestaanden van mij een DVD of USB-stick met alle foto’s. Maar de vraag is hoe lang deze te bekijken blijven. De techniek ontwikkelt zich verder. Tot wanneer zijn digitale foto’s van deze tijd nog te bekijken op computers, notebooks, iPads en smartphones? Verder loop je het gevaar dat de foto’s na een crash van de computer verloren gaan. Ook kunnen de bestanden beschadigd raken of corrupt worden. Een fotoalbum blijft dezelfde vorm hebben. Het is tijdloos en gaat generaties lang mee. Dat is een heel geruststellende gedachte.

Binnen handbereik

Soms kom ik nog wel eens bij mensen over de vloer waar ik de uitvaart van heb gefotografeerd. Altijd kijk ik even rond, of ik het album kan zien liggen. En in 98 procent van de gevallen staat het op grijpafstand. In de boekenkast, soms rechtop met z’n prachtige voorkant. Of het ligt op tafel. Of bovenop een stapeltje boeken. Dat versterkt m’n vermoeden dat het album heel belangrijk is, en dat er regelmatig in wordt gekeken.

Ervaringen van lezers

Hebben jullie ervaringen met een herinneringsalbum? Wanneer kijk je erin? Wanneer pak je het erbij? En weten jullie wellicht nog meer redenen om een album te laten maken van deze dag? Het zou leuk zijn als je me dat zou willen laten weten in een reactie onder dit artikel.