O gelukkig

Eva was de jongste uit een gezin van vier kinderen, Vanwege haar handicaps heeft ze veel lichamelijke problemen gehad, maar die steeds overwonnen. Toen overleed ze op 21-jarige leeftijd heel onverwacht aan een longontsteking. Het verdriet van haar ouders en broers was immens om het verlies van dit prachtige meisje met haar mooie ogen.

Mooi afscheid

Het was een prachtige dag waarop Eva uitgeleide werd gedaan. Vanuit huis bracht haar familie Eva naar de instelling voor begeleid wonen waar alle huisgenoten afscheid van haar konden nemen door een bloem op haar mand te leggen. Op het laatst kozen paarse, blauwe en witte ballonnen hun weg naar de hemel.

Daarna was er een bijeenkomst voor Eva op een andere locatie. Hier haalden familieleden en vrienden samen herinneringen op aan hun ‘vlinder’, werd er gezongen en hief iedereen na afloop het glas op Eva. Daarna is ze in besloten kring begraven. En ik was als fotograaf hier de hele dag bij.

Aandachtig

Een week later bezocht ik Eva’s ouders en gaf hun het fotoboek. Ze bekeken het aandachtig. Toen de moeder een foto zag waar ze samen met haar man even stilstond bij de mand van Eva na het binnendragen, verzuchtte ze: “O gelukkig”. En ze legde dit meteen uit. “Na het bezoek aan Eva’s instelling weet ik eigenlijk niets meer van de rest van de dag”, zo zei ze. “Achteraf vroeg ik me af of we nog wel even stil zijn blijven staan bij Eva, na het binnendragen. Maar ik zie nu dat we dat echt hebben gedaan. Gelukkig maar.” Eva’s ouders konden op deze manier de hele dag nog eens rustig herbeleven. Wat mooi dat je als fotograaf dit voor mensen kunt betekenen.