Pleidooi voor het rouwalbum

“Ik ben erg blij met het fotoalbum dat je voor me hebt gemaakt”, zegt Peter Jansen. Deze zomer overleed zijn vrouw Deane na een kort ziekbed van enkele maanden. Samen met zijn kinderen en kleinkinderen hebben ze voor hun moeder, oma en vrouw een mooi afscheid georganiseerd. Na een druk bezochte dienst en condoleance heeft alleen de naaste familie Deane uitgeleide gedaan. Met een loopkoets bracht de familie haar naar de begraafplaats, waar zij is begraven in kleine kring. De begrafenisonderneemster en ik waren de enige buitenstaanders.

Vreugde en verdriet
“Het was een bijzondere gebeurtenis”, zo kijkt Peter op deze dag terug. “Naast ons verdriet waren er ook vreugdevolle momenten. Op sommige foto’s kun je dat duidelijk zien. Bijvoorbeeld hoe we heel blij die ballonnen na staan te kijken die we vanaf haar graf hebben opgelaten.”

Een mooi beeldverhaal
De periode na haar begrafenis bleek het fotoalbum van onschatbare waarde, zo ervoer Peter. “Ik nam het steeds mee als ik naar iemand toe ging. Het fotoalbum bevat een beeldverhaal, waarin je de hele dag terug kon kijken. Prachtig voor de mensen die niet aanwezig konden zijn. Maar ook voor hen die er wel waren, want zij zijn niet mee geweest naar de begraafplaats. En dat was toch ook heel bijzonder.”

Gesprekstof
Daarnaast werkten de foto’s als een middel om het ijs te breken. “Het eerste contact na een uitvaart kan wel eens ongemakkelijk zijn,” aldus Peter. “Maar kijkend naar de foto’s heb je veel om te vertellen en met elkaar uit te wisselen. Prachtig. Mijn conclusie: naast een trouwalbum, bestaat er gelukkig nu ook een rouwalbum.”