Archief voor categorie: Geen categorie

In de maand oktober ligt er een speciale editie van Plus Magazine over Afscheid in de winkels. Dit blad is helemaal gewijd aan wat er allemaal komt kijken en wat er mogelijk is bij een overlijden.

Ik ben geïnterviewd over het fotograferen van een uitvaart en hoe troostend dat kan zijn voor de nabestaanden. Ik vertel hoe eervol ik het altijd vind dat de familie mij zo dichtbij laat komen. En waarom dit werk een passie is van me: “Wat ik mooi vind aan uitvaarten is de energie die er heerst. Alle aanwezigen zijn er met dezelfde intentie: afscheid nemen van die ene persoon. Dat voel je en dat verbindt.”

Je kunt het hier lezen:

Mocht je dit blad willen kopen, en het is uitverkocht – de uitgever vertelde me dat deze editie erg goed loopt – dan kun je hem ook online bestellen in de Plus webshop.

De regering heeft verdergaande maatregelen aangekondigd om te voorkomen dat het coronavirus zich in Nederland verder gaat verspreiden. De maatregelen zijn erop gericht dat mensen minder contact met elkaar hebben. Concreet komt het erop neer dat er bij uitvaartbijeenkomsten nog maar maximaal dertig personen aanwezig mogen zijn. Ik kan me goed voorstellen dat dat voor veel families en dilemma is: wie nodigen we wel uit en wie blijft thuis? Hoe jammer dat je zo’n gelegenheid niet met al je dierbaren, vrienden en familieleden kunt delen.

Een afscheidsfotograaf is nu een uitkomst
Juist in deze tijden kan het inhuren van een afscheidsfotograaf een oplossing zijn. Natuurlijk: het mooiste is dat er zoveel mogelijk mensen aanwezig zijn. Maar als je de uitvaart in afgeslankte vorm kunt laten vastleggen door een fotograaf, dan kun je de dierbare momenten achteraf toch nog delen met de mensen die er niet bij konden zijn.

Online foto’s kijken
Tot nu toe leverde ik mijn foto’s altijd aan op dvd of usb-stick en maakte een fotoalbum. Maar laatst verzorgde ik de foto’s bij het afscheid van een vrouw met veel vrienden aan de andere kant van de wereld. Zij konden niet bij het afscheid aanwezig zijn. Voor deze mensen heb ik een diaserie gemaakt, die ze op hun telefoon, tablet of computer kunnen bekijken.
De muziek die ik had toegevoegd aan de beelden gaf het geheel een extra emotionele lading. De familie was er heel blij mee!

Voorbeeld bekijken
Om een idee te krijgen kun je deze slideshow bekijken.

O, nog even dit!
Ik las in de Gelderlander dat uitvaartondernemer Jurgen Theunissen uit Arnhem nabestaanden afraadt een rouwadvertentie in de krant te plaatsen en enkel nog maar een select aantal rouwkaarten te sturen. Dat betekent dat je de kosten voor een advertentie uitspaart. Ook een kleine bijeenkomst is goedkoper, denk bijvoorbeeld aan de catering. Hierdoor ontstaat financiële ruimte, waarmee je een fotograaf zou kunnen bekostigen die zorgt voor een mooie herinnering in beelden. Ik verzeker je: dit geld is goed besteed.

Ik zou vandaag zou foto’s maken bij een uitvaart, maar afgelopen weekend kreeg ik van uitvaartleidster Pauline te horen dat de weduwe er bij nader inzien toch maar van afzag. Hoe jammer.
Gisteren belde Pauline weer. “Tja, ze twijfelt over fotografie, en vraagt of je in elk geval wat sfeerfoto’s kunt maken tussen kwart voor 1 en kwart over 2.” Het was een beetje een vreemd verzoek, om 1 uur zou de overledene bij de kerk arriveren, om 2 uur begon de dienst.
Toch zegde ik al mijn afspraken af en ging vanochtend aan het werk. “Een uitvaart gaat te allen tijde voor, ook al is het alleen maar voor enkele sfeerbeelden,” was mijn gedachtegang.

Veel sfeer

Ik fotografeerde de buitenkant van de kerk, de binnenkant, de prachtige boeketten, de foto van de jonggestorven man bij het condoleanceboek, de aankomst van de familie, gevallen boombladeren – het is tenslotte herfst -, de koster die de kaarsen in de kroonluchters aanstak, de prachtige nieuwe schoenen van de meisjestweeling, het oefenen van het koor, het jonge neefje dat zo verdrietig was, de pianiste die aan het inspelen was, en ook alle familieleden in de familiekamer.

Langer blijven

“Wat fijn dat u dit doet,” hadden de ouders van de gestorven man al tegen mij gezegd. Na een half uur vroeg de weduwe of ik toch niet langer kon blijven. Ze was zo blij dat ik er was! Tegen Pauline had ze over mij gezegd: “Wat een aardige vrouw.”

Uiteindelijk heb ik de hele afscheidsdienst gefotografeerd, tot en met het uitdragen van de overleden man uit de kerk en de honderden mensen die voor hem een erehaag hadden gevormd.
Een paar dagen later ontving ik een mail van de weduwe, waarin ze schreef dat ze zo blij was dat ik was gebleven. “Ik kon me bij de voorbereidingen niet voorstellen dat mijn kinderen of ik aan deze dag herinnerd zouden willen worden,” zo verklaarde ze haar aanvankelijke scepsis.

Wat houdt mensen tegen?

Zelf pijnig ik m’n hersens ook. Wat zou mensen weerhouden om het te doen? Misschien heeft een fotograaf een verkeerd imago, en zijn mensen bang dat een opdringerige paperazzifotograaf deze belangrijke dag gaat verstoren. Terwijl ze niet weten dat ik heel rustig, betrokken en onopvallend m’n werk doe. Wat zou ik kunnen doen om de mensen van tevoren gerust te stellen? Als je een idee hebt, zou ik het fijn vinden als je het hieronder achter zou laten. Ook alle andere reacties zijn uiteraard welkom!

Sinds een jaar ben ik de voorzitter van coöperatie Afscheidsmomenten, een groep fotografen die gespecialiseerd is in het fotograferen van begrafenissen en crematies.

Onlangs zijn wij genomineerd voor de Dutch Funeral Awards in de categorie Fotografie. De uitreiking vindt plaats op woensdag 20 juni 2018 in Zeist tijdens de Funeral Fair, een beurs met de nieuwste trends op het gebied van uitvaarten en rouw.

Meer bekendheid

We hebben als missie meer bekendheid te krijgen voor het fenomeen afscheidsfotografie. Onze ervaring is dat deze vorm van fotografie erg goed kan helpen bij de rouwverwerking als iemand een dierbare is verloren. Immers: we leggen de herinnering vast aan een mooi afscheid. Het mooiste is als we na het fotograferen ook een fotoalbum maken, iets wat we de familie altijd aanraden.

Contact en ervaringen uitwisselen

Als coöperatie richten we richten ons op het contact met families, maar ook op dat met uitvaartondernemers. Daarnaast komen we zeker eens per maand bij elkaar, wisselen ervaringen uit en bekijken elkaars werk. Zo proberen we kwalitatief ook op een steeds hoger niveau te komen. Ik heb ontzettend goede ervaringen met m’n collegafotografen. Stuk voor stuk leuke gedreven mensen, en bijeenkomsten werken altijd heel erg stimulerend!

Pitchen

Fotografe Boukje Canaan en ik hebben  de coöperatie vertegenwoordigd tegenover de jury van de Awards. daar gingen we dan op een zonnige dag richting Rotterdam, waar het allemaal gebeurde. Daar hebben we om te beginnen de mooie verhalen voorgelezen die mensen achtergelaten hebben op onze site. Toch altijd erg goed om te horen, en voor deze ervaringen doen we het! Om daarna nog even goed uit te leggen hoe wij werken en wat we zo belangrijk vinden aan dit werk.

Het is een spannende tijd. Binnenkort weet ik meer. Via dit blog houd ik mijn lezers op de hoogte. Duimen maar!

Vaak besluit een familie om mij niet in te schakelen. Ze kiezen ervoor om een familielid te vragen om de foto’s van het afscheid te maken. Dat is goedkoper, en dat snap ik heel goed. Ook voelt iemand uit de eigen gelederen natuurlijk vertrouwder dan een fotograaf die je niet goed kent. Maar tegelijkertijd realiseren mensen zich niet wat ze dan van iemand vragen. Lees hieronder de ervaring van m’n vriendin Roos.

Roos’ tante was overleden. “Hoe was de uitvaart?” vroeg ik. “Was het mooi? Heb je goed afscheid van je lieve tante kunnen nemen?” Dat interesseert me natuurlijk hevig! Roos verschoot van kleur. “O, Anna, ik schiet weer in de stress als ik er aan denk”, zei ze.

Familie vraagt om foto’s te maken

Roos is een toegewijde amateurfotografe. Tijdens familiefeestjes weet ze altijd op onverwachte momenten leuke foto’s te maken, waar iedereen altijd heel blij mee is. Dat doet ze ongevraagd en met heel veel plezier, je ziet dit ook altijd aan het resultaat af. Toen tante Sjaan overleed vroeg haar nichtje Susanne of Roos de foto’s wilde maken tijdens haar moeders uitvaart. “Jij hebt er echt oog voor, en wij willen zo graag een mooie herinnering hebben van het afscheid.”

Niet weigeren

Roos vertelt: “Natuurlijk wilde ik niet weigeren. Ik was juist heel erg blij dat ik iets voor m’n familie kon betekenen. Dus ik heb ‘ja’ gezegd. Maar eenmaal op de dag van de uitvaart kwam ik erachter waar ik eigenlijk ‘ja’ tegen had gezegd. Dit is helemaal geen gemakkelijke klus! Wat heb ik me ongelukkig gevoeld.”

Niet opvallen

Ze vervolgt: “Om te beginnen kijken mensen toch nog steeds een beetje raar op van een fotograaf. Ik voelde hun ogen in m’n rug prikken. Ik probeerde zo min mogelijk op te vallen, en dus zag ik ook af om flits te gebruiken. Maar het fotograferen in een kerk is qua aanwezig licht iets totaal anders dan tijdens een gezellige barbecue bij iemand in de tuin. Dus daar stond ik. Lens helemaal open, en het toestel op de hoogst mogelijke isowaarde ingesteld. Wat dacht je van het omgaan met tegenlicht als de kist van buiten een besloten ruimte in wordt gedragen? Ik had geen tijd om m’n camera daar pijlsnel op in te stellen. Achteraf is er behoorlijk veel ruis te zien. En veel foto’s zijn bewogen.”

Vaak te laat

Dan is het ook nog een kunst om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. “An, foto’s maken van een uitvaart is een vak! Hoe ga je om met mensen die verdrietig zijn? Wel een foto maken? Juist niet doen? Ook het pakken van de mooie momenten is a hell of a job. Ik was vaak net te laat op de plaats waar iets gebeurde. Of ik stond net op de verkeerde plek. Terwijl ik me zo verantwoordelijk voelde voor het mooie eindresultaat. Het was een crime.”

Geen afscheid kunnen nemen

Achteraf kwam de kater. “Wat ik echt heel erg vind is dat ik geen afscheid heb kunnen nemen van m’n eigen lieve tante. Door de stress ben ik daar niet aan toegekomen. Wat verschrikkelijk jammer. Terwijl ik ook nog vind dat het resultaat beneden de maat is. Had de familie maar een professional ingeschakeld. Dan hadden zij nu mooie foto’s en kon ik terugkijken op een goed afscheid.”
Lieve mensen, lees deze ervaring. Ik ben het uiteraard helemaal met haar eens. Een mooi afscheid is zo belangrijk. Laat het vastleggen aan een professional over, wij weten hoe het werkt, lopen niet in de weg en maken iets prachtigs. Gun je fotograferende familieleden een mooie dag. Daar zijn wij uitvaartfotografen nu eenmaal voor. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Een prachtige herinnering voor altijd.